Woord vooraf

Een blog over de Agion Oros (Athos), de Tuin van de Moeder Gods, het spirituele centrum van het oosters-orthodoxe christendom.
En dus ook over kloosters, pelgrimeren en ikonen. (Tekst in geel bevat een link)
Wilt u op de hoogte blijven van nieuwe blogs? Abonneer u onderaan deze pagina.

donderdag 11 juli 2013

262 - HET KERKJE PANAGIA KAKAVIOTISSA/Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΚΑΒΙΩΤΙΣΣΑ OP LIMNOS


Om de verwachte hitte voor te zijn, beginnen mijn vrouw A en ik vroeg in de ochtend aan onze wandeling door de Kákavosbergen in het zuidwesten van het eiland Límnos. Doel van deze tocht is het kerkje van de Panagía Kakaviótissa. Het laatste gedeelte van het traject is flink klimmen over een mooi monopáti dat in het eerste gedeelte trappen heeft die met Europese subsidie zijn aangelegd. Het kerkje en de locatie zijn de inspanningen meer dan waard: een spectaculaire plek, in en onder een ogenschijnlijk ontoegankelijke rots.



Vier muren zonder dak is alles wat er over is van een klooster dat sinds 1305 behoorde tot een metóchi van het Megístis Lávrasklooster. In dat jaar namen monniken die tot het klooster behoorden, hun toevlucht tot het kerkje om zich te beschermen tegen de aanvallen van de Turken. 


De monniken kwamen van het nabij gelegen eilandje Agios Efstrátios (Grieks: Άγιος Ευστράτιος), dat door een chrysobul (decreet) van de Byzantijnse keizer Vasílios de Bulgarendoder in 1021 eigendom geworden was van I.M. Megístis Lávras. Het eilandje kreeg toen de naam 'Eiland van de jongeren', omdat er zoveel jonge monniken verbleven. Het Lávrasklooster bezit nog steeds een groot deel van de grond van het eiland en verhuurt die aan de lokale bevolking.

Panagía Kakaviótissa heeft als feestdag de dinsdag na Pasen, Heldere dinsdag. Op deze dag wordt in het kerkje de Goddelijke liturgie gevierd in aanwezigheid van de ikoon van de Panagía. Bewoners van een naburig dorp, die haar door het jaar bewaren, brengen haar dan naar boven. De laatste monnik van de metóchi, zo vertelt het verhaal, vertrouwde de ikoon in een ver verleden toe aan een herder van het dorp, voordat hij zelf naar de Agion Oros vertrok. De Panagía Kakaviótissa-ikoon is een Παναγία Ρόδον το Αμάραντον-ikoon, de niet-verwelkende Roos.